ساقیا

ساقیا...

 یادش بخیر لحظه ای که برای اولین در اتوبوس ازمیان ساختمان ها نگاهم به گنبدتان گره خورد و بر حسب عادت عرض کردم السلام علیک «یابن» الرسول الله!! وبعد خنده ام گرفت و تا بیایم درست سلام کنم تصویر گنبد از قاب پنجره گذشته بود و چه زود موقع وداع شد و اگر شوق دیدار کعبه نبود توان جدا شدن از مهربان ترین خلق را نداشتم 

---

مکان نوشت: کنار در رواق حرم پاره تن شما...هر گاه که بانو اجازه می دهد به این در تکیه کنم حس می‌کنم مرا پذیرفته اند و عمیقا حس خوشبختی می کنم

ساقیا...

In the future, I want to reminisce these weeks up to my TOEFL exam as the most wonderful weeks of my life 

---

P.S. For building that sense, until now, I  have just detected that there are 16 or 17 biscuits in every packet of Tord biscuit

ساقیا...